Vóór de zomer van 2020 werden onze medewerkers breed geprezen voor hun Covid-inzet. Zo ontvingen zij geregeld geschenken aan de ziekenhuispoort. Na de zomer verwaterde het applaus en sloeg het af en toe zelfs om in negatieve bejegening.

Voorwoord

Raad van

Toezicht

Sommige mensen leefden hun onvermogen uit aan onze poorten. Dat was onbezonnen, zeer onredelijk en soms pijnlijk. Dat Covid voortduurde was immers zeker niet aan onze collega's te wijten. Integendeel. Ook zij raakten vermoeid en teleurgesteld in het voortduren van de pandemie. Dan heb je meer behoefte aan aansporing en waardering en juist niet minder. Iedereen mag dan ook weten dat onze waardering en bewondering er onverminderd is. We hebben alle reden om trots te zijn op onze medewerkers, welk werk zij ook deden om "de tent te laten draaien". En dat was niet altijd simpel. Het ETZ is een prachtig ziekenhuis met geweldige werkers.

Wij maken ons zorgen over alles wat we niet konden doen door Covid. Behandelingen waar geen capaciteit voor was en alle patiënten die daar last van hadden. Een ziekenhuis heeft een taak als er een pandemie is, maar onze gewone taak is breder. Ook die andere onderdelen zijn van groot belang. We hopen zo snel mogelijk aan de achterstanden te kunnen werken en we hopen dan ook dat de slechte en inconsequente aanpak van de vaccinaties tot een einde komt. Dat is nu de belangrijkste voorwaarde voor herstel. Ondertussen bleven we vooruit kijken en denken over onderwerpen als:

• de toekomstige huisvesting en locaties waar we aanwezig willen zijn;
• hoe we in dat verband met onze diensten zo dicht mogelijk bij onze patiënten kunnen komen;
• hoe we ons partnerschap met andere spelers in de zorgketen kunnen versterken;
• hoe we kunnen bijdragen aan een gezonde regio met goede zorg voor iedereen;
• hoe we een aantrekkelijke werkgever kunnen zijn in een sector, die voor de (aankomende) beroepsgroep aanspreekt;
• hoe we onze financiële situatie op langere termijn kunnen verzekeren.

2020 was een druk en spannend jaar, waar ETZ gezien de omstandigheden goed is doorgekomen. We kregen veel landelijke aandacht en waren vaak een voorbeeld van hoe het moet. Dat is het ETZ!

Hein van Oorschot
Voorzitter Raad van Toezicht

Raad van

Voorwoord

Bestuur

Alhoewel de wereld en Europa ons voorgingen heeft Nederland grotendeels zijn eigen antwoord moeten vinden op deze pandemie. Dat was een omvangrijke opgave, qua onbekendheid, enorm volume, zware belasting en de geringe kennis van het virus en ziektebeeld. Wij staan stil bij de slachtoffers van de pandemie, maar zeker ook bij de vele patiënten wiens zorg heeft geleden onder het tekort aan capaciteit.

Terugkijkend valt de ongekende schaal op. Qua duur, omvang en qua uitputting. Het is moeilijk niet steeds in superlatieven te spreken. Dat is onmogelijk waar het de inzet van de medewerkers van het ETZ betreft. De betrokkenheid en inzet van vele professionals en ondersteuners die de zorg leverden of mogelijk maakten raakt diep maar maakt ook trots. In huis, in de regio en in het land werd glashelder: ook bij een dergelijke opgave staat het ETZ pal.

Het is goed om ook stil te staan bij het werk dat door ging, ook al eiste Covid alle aandacht op. We werkten hard aan de omvangrijke vernieuwbouw zoals we die in 2025 in gebruik nemen terwijl we ook onverminderd aan (de verantwoording van) kwaliteit en veiligheid verder werkten. Ook beleidsrijke thema’s zoals capaciteitsplanning, gepast gebruik en meerjarenafspraken met de zorgverzekeraars kregen veel aandacht. En dat is vitaal. Ten behoeve van de continuïteit en stabiliteit dient het ziekenhuis de ogen immer te richten op de middellange en lange termijn; ook tijdens een crisis, hoe groot die ook is.

Namens de Raad van Bestuur

Prof. dr. H.J.J.M. Berden
Voorzitter